released October 2, 2009

-----------------------------------------------------------

REVIEWS:

"A further multidimensional work by Tomasz Pauszek a.k.a. Odyssey: This album is a convincing mixture of "fine-tuned" sequential electronics, organic ambient music and dynamic electronic rock-pop based on ingenuously programmed percussive patterns. "Space Overture" leads the Listener immediately into some other world, world filled with a cosmic scent of freshly charged batteries - while "Between Worlds" with its dynamic rhythm-sequences allows the Listener to balance on the edge of the well-known world and some other totally different one, paved with light-blue anti-gravitational stepping stones. One of the most fascinating pieces in the set is doubtless "Silver Q", a very dynamic and still very subtle one, with "hidden" percussion pads, rather thought-of than really present. The most important factor of this composition are floating chords "smeared" in the background and some further washes and sweeps; this impression definitely has something in the mood of Klaus Schulze`s murky numbness in "Silent Running" ("Trancefer", 1981). The next track, "The Deep", also consists basically in skillful conjuring-up of Schulzean moods and harmonies, this time rather in the mood of "The Beat Planante" ("Inter*face", 1985), whereas smeared chill-out chords are not as important as the title "depth", got into with a little help from percussive marks, vocoder pads and echoing chord waves mixed together in one go. "Stellar Blue" is a conclusion of a bigger whole, drifting yet further in the direction of frosty abstract ambience, and still perfectly shaped and divided in clear rhythmic phrases. "Bringing the Light" breaks the journey into the abyss of oblivion and marks a sudden change of mood: there it comes, a shiny ostinato slightly touched by nice phasing of a "Timewind", with a melancholic keyboard melody ? la JMJ`s "Oxygene" or "Les Chants Magnetiques" wrought into it. "Zenithal" is a further break in telling cosmic stories: we are getting closer to IDM and rhythmic laptop ambience than to typical Berlin-inspired electronica. "I.O." and "Lunar Sky" are splendid el-pop pieces in two different moods: the first one is very lively, dynamic and groovy, whilst the other one is very relaxing, soothing and almost ethereal: cloudy soundscaped passing slowly across the evening sky. And then - time for a dessert: two homages to Jean Michel Jarre. "Planet B" definitely has something in common with experiments presented on "Printemps du Bourges", whereas "Oxygeum", as its title already suggests, brings a handful of nostalgic ostinatos and melodies skillfully styled-up to resemble characteristic PPG Wave 2-sounds - well, this is how "Oxygene 14" or "Equinoxe 9" would have sounded like! Odyssey has prepared 120 minutes of enthralling music, which is jolly hard to be classified insofar as the elements of sequential electronica, el-pop, chill-out and ambient music get melanged in one interesting whole, and what joy, there are almost no pauses between the tracks, so that there is "automatically" more atmosphere and depth, more time to contemplate. A musical journey definitely worth being taken."

Igor Wróblewski


"Trzeba przyznać,że dzieło Odysseya zachwyca, przede wszystkim rozmachem i kolorystyką barw,zawartych na płycie. Przeplatane wątki,związane ze sobą,które dają pełny obraz przestrzeni,po której porusza się kompozytor. Niewątpliwie jest wiele utworów,które zasługują na miano przebojów,ale jednocześnie trzeba podkreślić,że kompozytor wspaniale oprowadza słuchacza po nieznanych terenach przestrzeni, po której tylko on umie się poruszać. Warto mieć to dzieło,aby móc za każdym razem,gdy sięgamy po Odyssey'a, odbyć podróż do miejsc dla nas niedostępnych."

Michał Koczorowski


"To kolejne podwójne wydawnictwo w dorobku Tomasza Pauszka. Dwupłytowy album jest bardzo urozmaicony pod względem dramaturgi zawartych tu utworów oraz frapujących brzmień analogowych instrumentów. Utwór "Between Worlds", to motoryczny bit perkusyjny połączony ze zniewalającym tłem dźwiękowym, kawałek zagrany z polotem i zostający długo w pamięci el fana. Frapujący jest również "Silver Q", tu dominuje atmosfera wyczekiwania - coś podniosłego jest w tym utworze, jakaś tajemnicza kosmiczna, niewidzialna siła niepostrzeżenie przenika nasze wrażliwe zmysły. W utworze "Stellar Blue", możemy zanurzyć się w oniryczno-minorowej muzycznej mgle - frapujące ambientowo-mroczne klimaty idealnie korelują z kosmiczną okładką tego wydawnictwa. Dalej mamy "Bringing the Light", który daje takiej pozytywnej energii, da się tu też zauważyć tutaj flirt Odyssey`a z twórczością J.M. Jarre'a (album Pola Magnetyczne). Utwór "Zenthal" dowodzi już o elastyczności naszego el-muzyka. Ten utwór jest zaproszeniem do klubu nowoczesnej muzyki elektronicznej - kawałek ten podąża drogą grupy Kraftwerk z albumu Minimum-Maximum.
Kończy ten krążek "The Sential (Oxygenum)" - jest to muzyczny hołd dla J.M. Jarre'a. Jak już sugeruje podtutuł, Pauszek nawiązuje brzmieniowo do albumu Oxygene - znakomite wyważenie harmonii z rytmiką, wszystko to brzmi jednak nowocześnie. Krążek drugi zaczyna się pulsującym rytmem, tajemnicze mgliste partie, które jakby są tłem do filmu o eksploracji kosmosu i ten świdrujący uszy perkusyjny bit - fantastyczna kompozycja, która utwierdza mnie w przekonaniu o progresywnym rozwoju talentu wykonawcy, który swoimi futurystycznymi pejzażami działa na wyobraźnię wrażliwego fana muzyki elektronicznej."

Mariusz Wójcik